کتاب «اختلال شخصیت مرزی از دیدگاه روان پویایی»

اختلال شخصیت مرزی یکی از شایع‌ترین اختلالات در بیماران بستری در بیمارستان‌های روانی یا مراجعان به کلینیک‌های روان‌شناسی و روان‌پزشکی است. چرخش‌های سریع خلق، رفتار‌های غیر قابل پیش بینی، خود‌زنی‌های مکرر، هم زمان بودن احساس خصومت و وابستگی، و روابط بین‌فردی آشفته و به‌هم ریخته از خصوصیات بارز این نوع اختلال شخصیت است. هم‌چنین، تکانشی بودن احساس مزمن پوچی و فقدان احساس هویت، و خود کشی از دیگر ویژگی‌های این اختلال است. به نظر می‌رسد، این بیماران در مرز نوروز و پسیکوز، همیشه در بحران به سر می‌برند. افراد دچار اختلال شخصیت مرزی از مکانیزم‌های دفاعی بسیار ابتدایی استفاده می‌کنند، که نتیجه‌ی آن، بروز رفتارهایی بسیار منقطع، بی ثبات و متضاد است. جداسازی و همانند‌سازی فرافکنانه از مکانیزم‌های دفاعی غالب شخصیت‌های مرزی است…

بسیاری از مطالعات مربوط به اختلال شخصیت مرزی، در رویکرد روان‌پویشی و از دیدگاه تحولی، و همچنین در روان‌درمانگری فشرده، و تعامل‌های اولیه و مسائلی که در رابطه‌ی صمیمانه‌ی مادر و کودک وجود دارد، متمرکز است. شکل‌گیری و توسعه‌ی آسیب‌شناسی شخصیت مرزی ناشی از ناتوانی در یکپارچه کردن تصویر خوب و بد در هر دو مورد خود و دیگری در نتیجه‌ی شکست در تکمیل مراحل ابتدایی رشدی است. نظریه‌های روان‌کاوانه و روان‌درمانی پویا اخیراً مورد استقبال فراوان مردم در ایران قرار گرفته و علی‌رغم همه‌ی مشکلات و سنگ‌اندازی آشکار و پنهان، جای خود را در حوزه‌ی بهداشت و درمان، و همچنین در نقد و تحلیل فرهنگ و دیگر رشته‌های علوم انسانی بین خاص و عام باز کرده است. اگرچه تفکر تحلیلی در جامعه و فرهنگ ایران مقوله‌ای با قدمت قرن‌هاست، رشد گفتمان انتقادی و تحلیلی در سال‌های اخیر در جامعه بسیار چشم‌گیر بوده است. روح زمان و بخصوص ناکارآمدی دیگر مکتب‌ها در تشریح و درمان اختلال شخصیت مرزی، بستری مناسب جهت ارائه‌ی این کتاب ایجاد کرد.