زنان ایرانی؛ درونگراتر از مردان!
دکتر علیرضا عابدین روانشناس بالینی و جامعهشناس، در گفتوگو با خبرگزاری ایسنا ،ضمن تأکید بر اینکه فرد درونگرا لزوماً علائم افسردگی را ندارد و فاقد این علائم است، گفت: بعضی از افراد، درونگرایی را با بیماری روحی روانی اشتباه میگیرند، درونگرایی یک بیماری نیست و با در خود فرورفتگی و افسردگی تفاوت دارد. بسیاری از زنان درونگراتر از مردان هستند وبا افزایش سن گرایش به سمت درونگرایی برای یافتن انگیزه ملموستر میشود.
دکتر عابدین درباره ویژگی افراد درونگرا وتفاوت آنها با افراد افسرده، اظهار کرد: درونگرایی وبرونگرایی دو قطب یا دو سر یک طیف مرتبط با جهت انرژی روانی است. اگر انرژی وحواس فرد نسبت به محیط بیرون مربوط شود به برونگرایی خاتمه پیدا میکند؛ اما اگر انرژی وحواس فرد نسبت به درون معطوف شود به درونگرایی مشهود است. البتة این گرایشها نسبی است چرا که یک فرد کاملاً درونگرا وبرونگرا نیست، انسان طبیعتاً نسبت با یکی از این دو گرایش به دنیا میآید.
وی با بیان اینکه ما باید تمرین بر هر دو گراش داشته باشیم تا بتوانیم آنها را به حداکثر پتانسیلهای خود برسانیم، افزود: بدیهی است قطبی که ضعیفتر است، تمرین بیشتری را میطلبد وهدف این است که کاربردها وزمان استفاده این دو گرایش پی ببریم.
این جامعهشناس تصریح کرد: به فرض مثال در یک مهمانی ممکن است یک فرد برونگرا در یک دقیقه با ۱۰ نفر ویک فرد درونگرا ۱۰ دقیقه فقط با یک نفر وقت بگذراند، البتة به ماهیت مهمانی نیز بستگی دارد که چه نوع گرایشی را میطلبد. بعضی از افراد، درونگرایی را با بیماری روحی روانی اشتباه میگیرند، درونگرایی یک بیماری نیست وبا در خود فرورفتگی وافسردگی تفاوت دارد.
عابدین با اشاره به تفاوت افراد افسرده ودر خود فرورفته، گفت: درونگرایی لزوماً علائم افسردگی را ندارد وفاقد از این علائم است. افراد در خود فرورفته احساسهای نامطلوبی نسبت به خود، آینده، محیط پیرامون ودنیا دارند و فرد افسرده مشکلاتی همچون خواب غیر اصولی، خوراک نادرست، عدم انگیزه برای ادامه زندگی و بهم ریختگی در فعالیتهای روزمره را به دارا است.
این روانشناس بالینی با تأکید بر اینکه جنسیت عامل دیگری از درونگرایی است وبسیاری از بانوان درونگراتر از مردان هستند و با افزایش سن گرایش آنها به سمت درونگرایی برای یافتن انگیزه ملموستر میشود، اضافه کرد: جالب است بدانید طبق تحقیقات میدانی اکثر ایرانیان درونگرا هستند. ارتباط با یک برونگرا نیازی به انرژی خاص ندارد، اما برای ارتباط با یک درونگرا اول باید شناخت درستی از آن به دست آوریم که یک بیمار نیست وبه دنبال رابطههای سطحی و گذرا نیستند و عمیقتر وارد رابطهای میشوند.